januari 25, 2022
van Théodore Géricault*
Zij had het leven doorgegeven,
gaf ook om haar man die stuurman was;
vroeg wilde hij hun kind al sturen
om te proeven van de zee…
veel beleven was zijn streven.
Zij moest zijn vroege streven volgen,
maar gaf aan dat één reis was genoeg
om van de zee de sfeer te proeven,
beide gingen zij dus mee
om te kijken naar de golven.
Hij wilde zijn beroep doorgeven,
maar nog niet de vlagen van de storm,
als stuurman had hij zich verkeken
op de golven op de ree,
stuurloos kon hij niet meer streven.
Zou zij het leven overgeven
aan de golven? Niets was haar teveel,
zij heeft hun kind bij zich gehouden,
nam hem voor het leven mee,
zonder kans was ook haar streven.
* Théodore Géricault (1791-1824)
Schilderij ‘De storm’
januari 18, 2022
van Edward Moran*
Het is geen zee of oceaan,
men kan de kust en stad zien liggen,
in de baai roeit men vertrouwd
een rondje om weer uit te komen
waar men touw-vast komt vandaan.
Het water had op ’t vroege uur
nog weinig reliëf, dus gleden
schepen langzaam bij de kust
vandaan, maar vlugger ging de stoomboot,
aangedreven door het vuur.
De roeiboot gleed ook langzaam mee,
door handkracht ritmisch aangedreven
tot de windkracht haalde uit
naar ’t water, dat rap in beroering
kwam, als was het op de zee.
De schepen krijgen zeilend vaart,
terwijl de roeiboot het laat zitten,
golven brengen hem uit koers
om voor een zeilboot uit te komen,
die het om de voorrang gaat.
* Edward Moran (1829-1901)
Schilderij ‘Baai van New York’