februari 8, 2022
van Andrew Wyeth*
Het lichte viert de overwinning
op de zwaarte van het luchtgevecht,
danst uitgelaten op de wind,
maar waar komt het terecht?
De tegenstander was de stormkracht,
heerser over zee en oceaan,
die in ’t verleden alles won,
niet zelden als orkaan.
Gevleugeld gingen zij de strijd aan,
als brigade van de stoere sport,
elk vloog zo hoog en laag hij kon,
’t heeft niet aan durf geschort.
Olympus zag het aan, tevreden
dat de hele wereld deelde mee
in de prestaties op niveau,
er klonk een luid hoezee.
Het lichte kon geen weerstand bieden
aan de wind, het wezen van de geest,
die voert naar waar onvrijheid heerst,
het feest is kort geweest.
* Andrew Wyeth (1917-2009)
Schilderij ‘Luchtmacht’
februari 1, 2022
van Andrew Wyeth*
Hoeveel slagen heeft hij al gemaakt,
de ene na de andere,
telkens draaiend in het rond,
nog niets heeft hij geraakt.
Uit het veld ving hij berichten op,
het ene na het andere,
over slagen ongeteld,
die kostten menig kop.
Daarom zoekt hij nu naar onderdak,
het ene na het andere
is op slagen niet gesteld,
hij komt niet aan de bak.
Over blijft het lopen in de kou
om zich er wel doorheen te slaan
op het veld dat, zwaar gewond,
komt telkens in het nauw.
* Andrew Wyeth (1917-2009)
Schilderij ‘Veldslag’