mei 3, 2022
van Camille Pissarro*
Zo stel ik me de wereld voor
van Frankrijk in de zomer:
tussen schoof en gras een pad,
dat verder loopt door ’t rijpe graan,
ik loop er tussen door.
Men gaat niet door de velden heen,
dat stelt een goed geweten
met het oog op ‘ieder wat’,
genoeg voor een verdiend bestaan,
wie steelt stelt ‘ik alleen’.
Zo stelde ik me ’t landschap voor
van zomers Oekraïne,
dat genoeg voor ieder had,
de wereld voedde met zijn graan,
voortdurend liep het door.
Nu loopt de oorlog er doorheen,
geen spoor van een geweten
dat zich houdt aan ’t juiste pad
van laat het graan voor ieder staan,
maar ’t schot klinkt als voorheen.
* Camille Pissarro (1830-1903)
Schilderij ‘Zomer’
april 26, 2022
van Théodore Géricault*
Laat de ogen maar vertellen
over wat er binnen speelt
aan dromen van wat is geweest
en wat er nog gaat komen:
feest na zoveel nachten tellen.
Met het rechteroog naar boven
laat verbeelding hem weer zien
de droom van vliegend ver geweest
op ’t eiland om te vieren
feest, wat nachten hem beloven.
Met hetzelfde oog naar boven
heeft hij weer de slaaf gezien
die voor de vrijheid is geweest…
kan hij zijn vrijheid vieren
door de hemel stil te loven?
Laat de ogen maar vertellen
over wat ze binnen zien
aan archetypen voor en na
vandaag om klaar te komen
zonder verder nog te tellen.
* Théodore Géricault (1791-1824)
Schilderij ‘Portret van een jonge jongen’
Schilderij ‘Portretstudie’
