juli 19, 2022
van Ary Scheffer*
van Théodore Géricault**
Zijn handen worden vastgehouden,
geen beweging meer naar het palet
om kleur tot harmonie te mengen
voor het beeld dat hij voor ogen had,
waarop hij blindelings vertrouwde.
Hij ligt nu met gesloten ogen,
nadat is de laatste stap gezet
om ’t beeld tot harmonie te brengen,
maar dit beeld getuigt van diep verdriet,
gemengd met iets van mededogen.
De één staat over ’t bed gebogen
met het zicht op wie geschilderd heeft
de mensen die niets in te brengen
hebben, in wie niemand nog iets ziet,
hij zag hen met zijn schildersogen.
De ander ziet het niet meer zitten,
hem ook niet, hij heeft intens geleefd
met beelden om tot stand te brengen
hen voor wie het leven meer dan zat
is… nu wil hij die ziel bezitten.
* Ary Scheffer (1795-1858)
Schilderij ‘De dood van Géricault’
** Théodore Géricault (1791-1824)
Schilderij ‘Monomanie’
juli 12, 2022
van Mihály Zichy*
Het lag niet aan zijn ruige baard,
die vriend zou worden met het stro,
dat hij zo lag, de muur als steun,
wie had hij anders nog als toeverlaat,
het lag nu eenmaal aan zijn aard.
Het zat niet in de aarden kruik
wat hij zo vaak gedronken had,
waarvan de smaak hem was tot steun,
al jaren was de drank zijn toeverlaat,
het lag aan ’t intensief gebruik.
Het was zoals het vaker ging,
behoefte vroeg meermaals om geld,
dat hij niet voor het grijpen had,
het lag nu eenmaal aan zijn dorstig aard
dat men hem om zijn geldzucht ving.
* Mihály Zichy (1827-1906)
Schilderij ‘In de gevangenis’