oktober 4, 2022
van Anton Mauve*
Het kostte energie,
de stappen in de losse sneeuw,
de last op oude ruggen,
ook al waren er maar drie.
De ruggen droegen meer
dan takkenbossen voor het vuur:
om last te overbruggen
waren vrouwen in de weer.
Wanneer het ging te keer,
het was de vrouw die ’t meeste droeg
om rust in huis te brengen
zonder dat zij kreeg de eer…
… voor alle energie,
de stappen door de jaren heen
voor vent en lieve krengen…
’t waren er veel meer dan drie.
* Anton Mauve (1838-1888)
Schilderij ‘Sneeuwlandschap bij Laren’
september 20, 2022
van Anton Mauve*
’s Morgens had het nog gedaagd
toen zij het pad beliepen
dat voerde naar de horizon,
twee mensen en hun ezel…
niemand heeft zich afgevraagd
wat hun bestemming was.
Zij stemden samen overeen,
geen afstand hield hen tegen,
ook die niet tussen beide in,
hoewel dat was geboden…
niemand keek nog om zich heen,
omdat het avond werd.
Langzaam trok het avondrood
hen naar de verre einder,
het einde van de wintertijd
die achterliet de sporen
van veel zieken en de dood,
wat geen bestemming was.
Daarom trekken zij maar voort,
omdat zij in verwachting
was én omdat de morgen gloort.
* Anton Mauve (1838-1888)
Schilderij ‘Sneeuwlandschap bij
ondergaande zon’