december 27, 2022
van Charles Frederic Ulrich*
De laatste hand is hij aan ’t leggen
aan een heer die hem wel ligt
met rechte rug en onafhankelijk,
hij heeft de ander iets te zeggen.
Hij kan zich alles wel verbeelden,
wat men ziet aan zijn gezicht,
hij heeft op ’t leven steeds een juiste kijk,
een ander kan hem niet veel schelen.
Dus loopt hij rechtop door de straten,
blijft op ’t plein minuten staan
om aan te trekken wat zijn blik verruimt,
dan heeft men hem ook in de gaten.
Zo werkt het dubbel: buiten, binnen,
heren spreken hem ook aan,
dus worden ze door hem niet opgeruimd,
zijn hand werkt aan gelijke zinnen.
* Charles Frederic Ulrich (1858-1908)
Schilderij ‘Beeldenmaker in zijn werkplaats’
december 20, 2022
van Charles Frederic Ulrich*
Hij staat te drinken
naast de letterbak,
’t is geen bak koffie,
want hij schepte melk;
de pot van aardenwerk
wordt op de kachel
warm gehouden, hij houdt
nog niet zo van dit vak.
Met volle teugen
dronk hij letters op
op school, want lezen
kon hij met gemak;
hij was in taal ook sterk,
dus moest hij drukker
worden, zonder een fout
kreeg hij het uit zijn kop.
Nu staat hij binnen
met drukkers die
wel koffie drinken,
zij gebruiken melk
en suiker na het werk
met hun machine,
die geen rekening houdt
met hem als nummer drie.
* Charles Frederic Ulrich (1858-1908)
Schilderij ‘Stadsdrukkerij Haarlem’