september 24, 2024
van Evelyn de Morgan*
Het waren in die tijd wel drie
die aangevlogen kwamen
naar een plaats waar heerste nog
de nacht vanwege uur en tijd,
maar meer door angstig woelen:
hoe de mens zich soms kan voelen.
Zij zagen op dat uur maar twee
die op de bodem lagen,
beide wakker in de nacht,
de één bewust van slechts het kwaad,
de ander kon niet rusten
door gewoel in ’t onbewuste.
Het wachten was nog op het licht
dat met geluid kon brengen
beide tot besef van dat
de nacht gehad had uur en tijd,
zodat de dag kon dagen,
wat de drie was opgedragen.
Zij zagen op dat uur de twee
door ’t klinken van bazuinen
komen tot een klaar besef:
de doodsgedachten vluchtten vlug,
gesloten werd de kelder
van de geest, ’t gevoel werd helder.
* Evelyn de Morgan (1855-1919)
Schilderij ‘Triomf van de dagenraad’
september 17, 2024
van Evelyn de Morgan*
Als godin bepaalt zij ’t lot
van wie op aarde wonen,
trekt aan ’t water van de oceaan
en laat het ook weer dalen,
zij kan straffen en belonen.
Komt zij als godin aan bod
of draait het om de aarde
die haar rondjes trekt om door te gaan
voor vrouw die vele malen
door de mensheid opzien baarde.
Als godin wordt zij bespot,
gebonden door de touwen
kan zij niet op eigen benen staan;
de aarde wil bepalen
’t lot, een kwestie van vertrouwen.
* Evelien de Morgan (1855-1919)
Schilderij ‘Luna’