Archive for the Jereims category

Altijd was hij onderweg
op zoek naar ’t paradijs,
al was het dan maar even
kennismaken, want hij stelde prijs
op samen leven.

Aan het einde van een weg
zag hij het bladergroen
van hoop, de hof van Eden,
even was het wikken wat te doen,
de grens naar ’t heden.

In het rood was zij op weg
naar ’t midden, waar een boom
zijn rode vruchten toonde,
hij beleefde haar als in een droom:
de naaktheid troonde.

Toen verscheen zijn concurrent,
die zij het vruchtvlees gaf,
opdat hij leerde kennen;
van het paradijs was ’t heden af,
het moest weer wennen.

* Edvard Munch (1863-1944),
een Noorse schilder,
putte inspiratie uit de dramatische
gebeurtenissen in zijn leven.

De graven waren niet te tellen
van zijn handen met de schop
de diepte in, slechts zijn verweerde kop
kwam boven, want hij wou ’t vertellen.

’t Verlangen van een glimp van boven,
voor zijn part een straaltje licht,
door hem te duiden als een vergezicht,
dan zou hij Christus ervoor loven.

Als Jezus wou, was hij tevreden
met een engel in het wit
die even bij hem op de grafrand zit,
een blik terug op zijn verleden.

Het is weer raak, opnieuw een dode
nu de sneeuw de graven dekt,
een windvlaag ijskoud over ’t kerkhof trekt,
hij graaft voor leven, dood en goden.

Het zou voor hem het toppunt wezen
als de Heer ook zelf eens komt
nu door de sneeuw het leven is verstomd,
voor trouwe dienst opnieuw verrezen.

Plots ziet hij tussen doden leven
van een engel in het zwart,
zijn vingers beven, grijpen naar het hart,
hij krijgt groen licht, het eind van ’t streven.

* Carlos Schwabe (1866-1929)
beeldde de grote thema’s
van het zielenleven uit.