juli 25, 2023
van Léon Frédéric*
Gezichten die getekend zijn
door ’t leven, werk en rouwen
om al wat verloren ging,
meestal volwassen, soms nog klein.
Zij bleven levenslang alleen,
geen zoon om op te bouwen,
ook geen dochter en zo ging
de tijd traag met het echtpaar heen.
Geluk was met het paar dat meer
dan één kind mocht behouden,
maar eenmaal volwassen ging
er één dood, later nog een keer.
Drie zijn nog klein, een pril bestaan
om samen op te bouwen
tot volwassenheid, niet één
wees mag alleen door ’t leven gaan.
Gezichten die getekend zijn
door zonder kind of samen
werken zoals ’t altijd ging:
‘Kom als zij groot zijn, beste Hein!’
* Léon Fréderic (1856-1940)
Schilderij ‘De ouderen’
juli 18, 2023
van Léon Frédéric*
Het zijn de mannen van de arbeid
in de dracht van ’t vuile werk,
zij droegen van henzelf iets bij
wat later werd tot een gezin,
zo wilden maatschappij en kerk.
Het zijn de vrouwen die het deden
met veel barensweeën, werk
dat kostte meer dan dat het bij-
droeg, maar dat vormde een gezin,
zo wilden kerk en maatschappij.
Daar zitten zij, de mannen werkloos
met verlegen handen, zwak
om bij te dragen aan het werk
dat moeders doen in het gezin,
de luiers wassen vol met kak.
Daar zitten zij, de vrouwen met de
handen sterk gebonden aan
het kroost, hun dagelijkse werk,
gehuld in liefde voor ’t gezin,
nog velen hebben zij te gaan.
* Léon Frédéric (1856-1940)
Schilderij ‘De echtgenoten’