november 1, 2016
van Akseli Gallen-Kallela* van Guido Reni**
Het is de moeder die het voelt: diep in haar schoot het leven dat welkom wezen zal, maar ’t is nu al ’t heelal waarin haar draagtijd draait, ’t gevoel en niet wat wordt bedoeld. Wanneer de draagtijd is geweest, Zij hoort de kreet van Bethlehem Het is de moeder die het voelt:
* Akseli Gallen-Kallela (1865-1931) * Guido Reni (1575-1642) |
november 1, 2016
van Carlo Carrà*
Hij droomde van vier merries in de nacht, een witte, rode, zwarte, ook een vale, die galoppeerden over heel de aarde, op hun rug de ruiters van ‘geef acht, jij zult aan ’t crisisteam betalen jouw bestaan met toppen min de dips.’ Toen steigerde de zwarte Griek als dreiging van ‘geef op wat is van waarde’, gevolgd door ’t witte van de hoer, ontlaarsd, maar met de penis als reliek van god Iconis die het Al vergaarde, gevolgd door ’t vale van het loze woord door satan en zijn oude moer, tenslotte galoppeerde in het rood het paard met op zijn rug de aardse dood, zo denderde het vierspan voort op weg naar de Apocalyps. * Carlo Carrà (1891-1966) beoefende tijdens zijn carrière verschillende stijlen en kwam tenslotte uit bij de metafysische schilderkunst. |