augustus 8, 2023
van Léon Frédéric*
In de sluier van de nacht gehuld
met overal de sterren
als het teken van nabijheid
in nachten, uur na uur geteld,
waakt zij tot in de morgen,
zo wordt verteld.
Nu de rol van moeder is vervuld,
beperkt tot enkel baren
van een tweeling, mist zij vrijheid,
omdat elk uur nu dubbel telt
de nacht door tot de morgen,
zo wordt verteld.
Toch is zij van geluk vervuld,
verruimd na vele jaren
voor zichzelf, maar geen nabijheid…
hoe zou het met haar zijn gesteld
in nachten zonder morgen…
wordt dat verteld?
In de sluier van de nacht gehuld,
in nachten zonder de twee
sterren heerst de diepste afstand,
dan worden uren niet geteld,
waakt zij voorbij de morgen,
zo wordt verteld.
* Léon Frédéric (1856-1940)
Schilderij ‘Allegorie van de nacht’
augustus 1, 2023
van Léon Frédéric*
Het kan op deze dag wel buiten,
al is het ’s middags zwaar bewolkt
met nog een glimlach van de zon,
herinnering aan boer Louis,
die vaak geluidloos lachte
om niemand uit te sluiten.
Daarom is iedereen aanwezig;
hoewel het dorp raakt licht ontvolkt,
is elke plaats toch nog bezet,
Louis ter nagedachtenis,
die wel een biertje lustte,
een ander hield hem bezig.
De torenspits wijst recht naar boven,
heeft nooit een boodschap aan het weer,
maar wel aan boer Louis gehad:
het hoofd omhoog voor ’t eeuwig heil,
na ’t biechten van je zonden,
moet jij eraan geloven.
De hoofden zijn nu licht gebogen
terwijl de priester gaat in het
gebed in op Louis en maal:
‘Heer, luister naar de boer zijn dank
en zegen de kom voedsel
die hij heeft afgewogen.’
* Léon Frédéric (1856-1940)
Schilderij ‘Begrafenismaal’