Archive for the Jereims category

’t Verhaal gaat dat de grote vloed
het werk was van de Schepper
vanwege ’t vloeien van veel bloed,
wat eeuwig zonde was.

’t Was Noach van de arkenbouw
die optrad als de redder
vanwege dieren, man en vrouw,
wat eeuwen doorgang gaf.

’t Verhaal gaat dat de regenboog
het sein was van de Schepper
dat voor de mens er niet om loog:
er komt door Mij geen vloed.

De eeuwen gingen door een stroom:
voor mij en God voor allen
tot ook de allerlaatste boom
houvast en kruin verloor.

Laat dat verhaal niet verder gaan:
van ’t redeloze monster
dat voert de vloed met stromen aan,
dezelfde als van mij.

* Schilderij ‘Horror of flooding’

Stof is de aarde
met de mens als evenbeeld,
verzinkend in de oceaan
van dingen van de dag;
wat is dan nog de waarde
van wat stuift en niet meer heelt,
het is een komen en een gaan
van dingen van de dag.

Totdat er lichten
opgaan als het tegenbeeld
van wat er in het stof verzonk,
die leiden naar de trap,
bedoeld voor wie zich richten
op ’t geheel, dat nooit verveelt,
onzichtbaar eerst en dan als vonk,
omhoog gaat stap voor stap.

Van hoge waarde
is de mens als evenbeeld
van ’t blauwwit in de opening,
ver boven dag en nacht
en ’t stuifstof van de aarde;
door de eeuwigheid geheeld,
beziet hij in verwondering
de afstand die nog wacht.

* Schilderij ‘Amazement’