Archive for the Jereims category

Wat reikte gotisch naar de hemel
of vloog op vleugels van de wierookwalm
bleef overeind als steenreliek,
bezocht door dolende toeristen,
die slechts nog weten van de galm
van klok en klepel, zie de basiliek.

Wie reikt nog naar de hemelboden
van beeld en woord die leiden tot het heil
van engelvleugels na de dood?
Versteend zijn blote prierstervoeten,
voor kenners in platvloerse stijl,
voor lieve kleintjes zijn de tenen groot.

Wat is ’t bereik van witte vleugels,
verlichtend in de verste hoek het rag
van spin en wat nog hangen bleef?
De duif vliegt op van stenen tenen,
de Geest spreekt van een nieuwe dag
voor ieder die om lieve kleintjes geeft.

Schilderij ‘Basilica’

Van vloer omhoog naar stoel,
want buiten draaft een paard,
een kop maar nog geen staart,
dit alles op gevoel.

Zij voelt het leven aan,
gekleurd vanuit haar hart,
van wolkenwit tot zwart,
het laatste na de val.

Het paard leeft met haar mee
en voelt geduldig aan
hoe benen wankel staan,
zij gaat nog door voor fee.

Maar boven klinkt getik,
zij wordt het zich bewust
dat zij een neppaard kust,
het leven roept om ik.

* Schilderij ‘Passing time’