Archive for the Jereims category

Wie telt wat nu ontelbaar is,
de Babylons op aarde?
Wie hoog bouwt, voelt niet het gemis
van wie beneden leven baarde.

Hoe kan zij klimmen op de trap
met kroost aan beide handen?
Zij zetten  wel de eerste stap,
maar zullen bij de tweede stranden.

Wie hoog zit, ziet de spiegel aan,
wil ’t rijzen niet geloven,
hij kan nog één tree hoger gaan,
dan staat hij handenwringend boven.

Geen mens ziet Sandy als een god,
orkanen zijn natuurlijk,
hij heeft in eigen hand zijn lot…
en Babylon, een stad figuurlijk?

* Schilderij ‘Tower of Babylon’

Hij heeft al menig landschap vastgelegd
als schilder van wat voelde goed,
maar nooit nog van de steenwoestijn,
dus volgde hij zijn gids, ’t gemoed,
dat wees de route regelrecht.

Zijn ezel stelde hij bij planten op,
wat gaf meteen een goed gevoel
vanwege leven, ’t mocht er zijn;
nog voordat hij kwam tot zijn doel,
steeg inspiratie naar de top.

De vuurgloed van de hitte sloeg op ’t doek
met als gevolg een warm gemoed,
want zijn creatie mocht er zijn,
toch werd hij warrig van de gloed,
zijn evenbeeld keek om de hoek:

‘Je hebt jezelf in ’t landschap vastgelegd,
jouw slechte gids voor de woestijn
heeft je de waarheid niet gezegd.’

Schilderij ‘Dialoque in the desert’