Archive for the Jereims category

Sluit de ogen voor de wapens,
laat gezichten schijnen met de glans
van volle concentratie:
Arabieren die een paardendans
vertonen, uitgevoerd met gratie.

Laat de wapens in verbeelding
steken, schieten, want in dit gevecht
leidt de spanning tot genieten;
op het witte doek is ’t beeld net echt,
een rilling bij het bloed vergieten.

Ga terug naar het verleden,
toen het paard niet danste voor ’t genot,
maar vocht voor Arabieren,
die de strijd beschouwden als gebod…
om in de hemel feest te vieren.

Van verleden naar het heden,
nu techniek vervangt het oorlogspaard
voor de strijd van Arabieren:
geen verandering van mensenaard,
maar groot is Allah… voor de dieren.

* Théodore Chassériau (1819-1856)
Schilderij ‘Gevecht van Arabische ruiters‘

Niemand wist dat hij ook schilder was,
waarom zou hij daarover spreken…
als slaaf, monddood gemaakt?
De ketting was daarvan het teken.

Bij zijn meester liep hij in de pas,
wat moest hij anders dan maar lopen…
als slaaf, van taak naar taak,
zijn vrijheid kon hij toch niet kopen.

Vrijheid was gevlogen als een meeuw,
die hij nog zag toen de piraten
hem grepen, stille zaak,
wat gaf dan nog het pleitend praten?

Had hij moeten vechten als een leeuw?
’t Was sterven of nog blijven hopen,
’t gebeurde niet zo vaak,
maar soms liet men een slaaf wel lopen.

Stukjes houtskool vond hij na het vuur
en zo heeft hij zichzelf hervonden,
het was in één keer raak,
de mensenziel heeft diepe gronden.

Meesterlijk verscheen hij op de muur,
de beeltenis, met lof bekeken;
het einde van zijn taak
als slaaf, de meester was te spreken.

* Pierre-Nolasque Bergeret (1782-1863)
Schilderij ‘Filippo Lippi, slaaf in Algiers,
schildert een portret van zijn meester’