oktober 31, 2023
van Winslow Homer*
Laag vloog hij overzee en kust,
het laagst ver achter de formatie,
want de kou drong door zijn veren heen;
toen de vleugelslag vertraagde,
voelde hij zich moederziel alleen.
Hij raakte hevig verontrust
van iets wat klonk en hem ook raakte
door zijn veren heen, traag vloog hij door,
maar niet verder dan zijn vleugels
droegen, achter bleef alleen zijn spoor.
De mens die puur uit jagerslust
hem had gedood, zag hoe verlaten
hij daar in zijn geestvervoering stond
tussen zee en kust, hoog schuimend
water, zwart-wit oogde plots de grond.
* Winslow Homer (1836-1910)
Schilderij ‘Winterkust’
oktober 24, 2023
van Winslow Homer*
De hemel is nog zwaar van regen
nadat het al geregend heeft
en nog steeds druppels vallen,
vrede is veel op de vlucht,
want op de oorlog rust nu zegen.
Zij hebben rust, maar het valt tegen
met weer zo’n dag, ze zijn het zat
en laten niet vergallen
’t maal dat warm wordt opgediend,
maar niet verwarmd met rijke zegen.
De ezel heeft een poos gelegen
om uit te rusten van zijn last,
alleen met honderdtallen
die van hem niet zijn gediend,
hij weet ervan en kan er tegen.
Het komt geen man of dier gelegen
om op te breken, want dat past
alleen wie zijn gevallen…
valt de stilte over ’t veld,
dan komt de vrede met zijn zegen.
* Winslow Homer (1836-1910)
Schilderij ‘Regenachtige dag in het kamp’