Archive for the Jereims category

Voortdurend glanst de liefde op haar huid,
straalt uit naar het verliefde paar,
slaat ook naar binnen in haar geest;
de schoonheid ziet zij als haar buit,
ze houdt van spiegels nog het meest.

Zij werd geboren uit het oudste zaad
en is een homo sapiens,
gewoon een vrouw met zwarte huid;
de liefde is haar grootste wens,
die zij met heel haar wezen uit.

* Jan Mostaert (circa 1478-1532)
Schilderij ‘Godin Venus’

** Charles Cordier (1827-1905)
Schilderij ‘Afrikaanse Venus’

Maakt hij zich breder dan hij is,
nog breder dan de achtergrond?
Zijn gezicht lijkt smal en breed de mond…
wie velt het oordeel van ’t is mis?

Zijn vel is glad en bruin getint,
de indruk van een gladde vent
die aan vuile zaakjes is gewend…
is iemand hem nog goed gezind?

Zijn blik zint op nog meer gewin
en glanst al van het grote geld,
dat hij in gedachten heeft geteld…
wie laat zich met de leperd in?

Het baardgelaat spreekt voor zichzelf,
de snor komt daar nog bovenop,
maar nog hoger dan de smalle kop…
de lichte tulband als gewelf.

Wie licht de schedel om het brein
te lezen voor de achtergrond,
die gesloten blijft door oog en mond…
hij zou ook anders kunnen zijn.

* Lucien Lévy-Dhurmer (1865-1953)
Schilderij ‘De Marokkaan’