januari 31, 2017
van Elihu Vedder*
Met niemand willen zij het schikken,
maken zelf de keuze tussen dood
en leven, ’t is hun om het even,
met sterallures of wie zit in nood,
zij brengen samen om te kicken.
Eerst moeten zij de boel wel schikken,
scheiding maken tussen die past niet,
maar deze wel, het is hun streven
om in te rekenen wat elk maar ziet,
het is geen wegen en geen wikken.
Zij hebben eerst een waas gesponnen
met het oog op sterren in het groot
die streefden naar een eeuwig leven;
zij zijn nu in hun schik, want in de nood
zijn sterren voor hun doel gewonnen.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘De schikgodinnen verzamelen sterren’
januari 24, 2017
van Elihu Vedder*
Beide hielden van de branding,
vlogen golvend met de koppen mee,
eerst naast elkaar, de één dan hoger
dan de ander, krijsend boven zee
victorie, daarna kwam de landing.
Onafscheidelijk die beide
met hetzelfde ritme in de vlucht
tot op een dag dat werd verbroken
met een tuimeling en in een zucht
was daar de nederlaag na ’t strijden.
Hij alleen zag toen de stranding
van zijn maatje, biddend boven hem
bewoog hij in hetzelfde ritme,
solo, toen verhief hij kop en stem
en met zijn treurzang zong de branding.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘De stervende meeuw’