mei 9, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Maria met het Kind kijkt toe
vanuit de hoogte op hen neer,
mee kijken alle heiligen
de eeuwen door en zonder moe
te worden staan zij tot Gods eer.
Beweging komt van binnenuit
de ruimte aan Godlof gewijd,
van leken die gesterkt door mis
en woord meer gaven dan een duit,
opdat de ziel die dag gedijt.
Het kind staat stil, van buiten vroom,
omdat de groten schrijden door
de poort waarnaast Maria staat
met op haar arm het Kind, dat voor
en met zijn maatje verder droomt.
Dit kind staat stil bij wat nog komt
en droomt al van de godentop,
het feest dat voor hen wordt gevierd;
met moeder klimt hij hogerop,
waar ieder aards geluid verstomt.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Bij het verlaten van de kerk’
Schilderij ‘Ingang van het theater’
mei 2, 2017
van Henri Leys*
Had zij de satanskoop geweten,
dan was ’t leven doorgegaan
zoals de Heer heeft voorgestaan,
maar Faust had geen geweten.
Faust was als hoge heer gekomen:
‘Marguerite, word mijn vrouw,
ik schenk je alles, geen berouw
zal jou ooit overkomen.’
Een zoon werd door die twee geboren,
voorbestemd tot halve wees,
want Faust gedroeg zich als een beest,
het lot was al beschoren.
Broer Valentin ontstak in woede,
daagde uit tot een duel,
vervloekte stervend tot de hel
zijn zus, in arren moede…
… heeft zij haar zoon de kans ontnomen
om te wreken grof geweld,
zij werd voor moord terechtgesteld,
tot vreugde van de vromen.
Zou Marguerite Faust ontmoeten,
die verkocht zijn zieleheil
aan satan voor een rijke stijl?
Zij mocht de engel groeten.
* Henri Leys (1815-1869)
Schilderij ‘Faust en Marguerite’