januari 10, 2017
van Elihu Vedder*
Golvend ligt zijn lange lijf
op toppen en door dalen,
wachtend op een goed moment,
hij heeft hier maar een kort verblijf,
in zee veel langer, zonder falen.
Zeelui zien alleen zijn staart,
vertellen hun verhalen
als hun redding komt op tijd;
zij voelen zich toch wel bezwaard,
zien vaak de geest van maten dwalen.
Golvend glijdt hij over ’t strand,
duikt sissend in de baren,
dubbel in zijn element:
de zee en ’t schip in een verband…
zijn golf is niet te evenaren.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘Leger van de zeeslang’
Schilderij ‘Zeeslang in de golven’
januari 3, 2017
van Elihu Vedder*
Zo leef ik dubbel: zee en land
zijn door de tijd heen mijn domein,
ik kom niet verder dan het strand,
maar in de zee is elke afstand klein.
’t Gevoel is voor mij dubbel, want
ik zwem de hele aarde rond,
maar kom ik verder dan het strand,
dan raak ik bij de mensen zwaar gewond.
Toch voel ik in de zee ook pijn,
de vissen kijken mij niet aan,
ik pas niet in hun levenslijn,
dus kan ik beter naar het strand toe gaan.
Daar lig ik dubbel: vrouw en vis
en schaam me diep voor alle troep,
ik weet niet wat nu beter is,
de stilte van de vis of luid geroep.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘De sfinx aan de kust’