februari 21, 2017
van Elihu Vedder*
De branding spreekt van de oneindigheid,
eentonig luid, maar soms ook zacht,
al naar een afspraak met de wind,
het is een lied voor dag en nacht,
de maatslag geeft de eeuwigheid.
De moeder had aan ’t eind een zoon gebaard,
de schreeuw was luid, de stemming zacht,
het was een wonderbaarlijk kind,
dat na zes jaar haar stilstand bracht,
vandaar dat zij oneindig staart.
Zij staart nog verder dan de horizon
en laat haar blik naar boven gaan,
waar zij hem als op afspraak vindt,
stil horen zij de branding aan,
een lied dat spreekt: hij is haar zon.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘Herinnering’
februari 14, 2017
van Elihu Vedder*
De engel is gevallen,
heeft geen kracht meer, ligt voor dood,
gevlogen is zijn laatste poging:
de hulp die hij nog bood…
maar Adam zag het niet meer zitten.
Gevallen in de hitte
van de strijd met weer de slang,
die slaagde in zijn laatste poging
van vele, eeuwen lang
heeft hij de Adams laten vallen.
Zij liggen, bloot de hoofden,
starend uit de dodenhoek,
geen kans meer op een eeuwig leven,
geen vrede met bezoek,
het laatste dat de slang beloofde.
De laatste man, gekomen
om te rapen wat er valt
te redden, maar er is geen leven,
de vruchten zijn vergald,
de vrouw is bij hem weggenomen.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘De laatste man’