juli 25, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
De ogen zijn maar half gesloten;
tussen wat voor ogen is en droom
laat het lichaam zich nog gelden
tussen waakzaam en al loom
op ’t ritme van de noten.
Het vrouwenbeeld blijft alijd boeien,
ook al is ’t versierd met een verhaal
dat zij keer op keer vertellen
aan zichzelf in mannentaal,
het gaat ook over stoeien.
De witte wijn is uitgegoten,
heeft het lome lichaam nog verzwaard
met het schild van Rome’s helden,
die niet kunnen zonder baard,
de droom gaat over kloten.
Zij heeft een half uur al gefloten
op het mondstuk van haar dubbelfluit
op de wijs die zich laat gelden
als dicht op de mannenhuid…
de ogen zijn gesloten.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘De siësta’
juli 18, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Zie Plato in het witte kleed
van filosoof aandachtig kijken
naar beweging in de juiste maat,
terwijl hij al van alles weet,
de Griek voorziet van wijze raad,
de uitslag moet nog blijken.
Met beide voeten op de grond
bewegen lijf en ledematen
in een dans van ‘morgen is de strijd,
vandaag bloedt niemand uit een wond’,
dus til het schild en win het pleit,
geen god zal dansers haten.
En Plato laat gedachten gaan
ver boven schild, pilaar en aarde,
waar vormen in de eeuwigheid
verstild en onbeweeglijk staan;
gewonnen is het laatste pleit,
een uitslag hoog in waarde.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Een Pyrrhische dans’