augustus 22, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Triomferend staat hij daar,
Augustus, keizer van het rijk,
gereed om te ontvangen
iedereen die heden blijk
geeft van zijn onderdanigheid.
Met een theatraal gebaar
begint een plechtig ritueel:
het dalen langs de treden,
want Agrippa krijgt zijn deel
van keizers hoogste waardigheid.
Zonder tijgerlijk gevaar
verloopt het schenken na ’t gehoor
tot ieder is tevreden,
want daar daalt Agrippa voor,
beslist niet voor de aardigheid.
’t Ritueel volbracht, voorwaar
geen dagtaak voor een generaal,
wel opgang langs de treden,
zijn gevolg wacht op het maal,
geen sprake van natlatigheid.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Een audiëntie ten huize van Agrippa’
Schilderij ‘Na de audiëntie’
augustus 15, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Wie zorgt er voor de overgang
van zonlicht naar het duister?
Niets anders dan de schemering,
wanneer het licht kust nog de wang,
het oor staat open voor gefluister.
Drie kozen voor de harde bank,
halfrond om te ontmoeten,
maar in de schemering al kil,
het laatste licht beschildert blank
het marmer: van de zon de groeten.
Twee kwamen voor de overgang
van jeugd naar ’t lieve leven:
het strijklicht van de schemering,
die net begonnen is en lang
nog duurt, want eeuwig is hun streven.
De lier stemt in met het gevoel
en begeleidt de woorden
die spreken van verandering,
maar waarom streven naar een doel…
de koele wind komt uit het noorden.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Improvisatore’