mei 23, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Hoe komt het dat hij rechtop zit,
terwijl de wonden hem belasten
tot zijn hart zich overgeeft;
zijn wil beslist dat hij nog leeft
en voor zijn dood Maria bidt
dat hij zich hield aan ’t vasten.
Waarom zit zij daar aan zijn bed?
Haar wil beslist om niet te knielen,
omdat biechten haar niet ligt;
zij had haar wapen goed gericht,
de bisschop op de vloer gelegd
en lichtte toen haar hielen.
Zijn hand schiet naar de koningin
om zo haar onschuld nog te doden
voordat hij voorgoed verlaat
zijn kudde en naar boven gaat,
waar zingend klagen heeft geen zin,
hij wordt met spoed ontboden.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Koningin Fredegonda aan het sterfbed
van bisschop Praetextatus’
mei 9, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Maria met het Kind kijkt toe
vanuit de hoogte op hen neer,
mee kijken alle heiligen
de eeuwen door en zonder moe
te worden staan zij tot Gods eer.
Beweging komt van binnenuit
de ruimte aan Godlof gewijd,
van leken die gesterkt door mis
en woord meer gaven dan een duit,
opdat de ziel die dag gedijt.
Het kind staat stil, van buiten vroom,
omdat de groten schrijden door
de poort waarnaast Maria staat
met op haar arm het Kind, dat voor
en met zijn maatje verder droomt.
Dit kind staat stil bij wat nog komt
en droomt al van de godentop,
het feest dat voor hen wordt gevierd;
met moeder klimt hij hogerop,
waar ieder aards geluid verstomt.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Bij het verlaten van de kerk’
Schilderij ‘Ingang van het theater’