juni 6, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
van Phidias**
Daar staat hij voor het fries van Parthenon,
waar hij de supervisie over had,
met trots vervuld zoals een pauw
vertoont zijn veren in de zon,
vriend Pericles schonk hem de bouw.
De goden schonken Phidias het heil
van denk- en handkracht als hij erom bad,
waaruit het bouwwerk vast ontstond,
’t vertoonde de klassieke stijl,
de mens op goddelijke grond.
Toen Pericles de macht ontnomen was,
viel Phidias ook van het hoge dak,
de dood of naar de godentop:
op ’t Parthenon ontstond een kras,
maar Phidias kwam hogerop.
Zijn inspiratie werd de hoogste god,
die hij verbeeldde in ivoor en goud,
een beeldhouwwerk trots als een pauw,
met Zeus bereikte hij zijn slot,
zijn leven kende geen berouw.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Phidias toont zijn vrienden
het fries van Parthenon’
** Phidias (gestorven circa 432 voor Christus)
mei 30, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Samen hangen zij er tegenaan
en kunnen er niet overheen,
onwrikbaar is de balustrade,
dus blijven zij maar staan
en slaan slechts gade.
Samen kunnen zij de aanblik aan,
’t gefluister is als steen zo hard,
blijft hangen op de balustrade,
wil liever gaten slaan
om haar te schaden.
Haar blik is op het beeld gericht
en neemt haar eigen schoonheid op,
ook in verbeelding zijn gezicht.
Haar beeld van hem is blinkend licht
als van de zon, steeds hogerop…
de balustrade blijft uit zicht.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Gallo-Romeinse vrouwen’
Schilderij ‘Het diner’