november 14, 2017
Dionysus’ dubbelspel
van Lourens Alma -Tadema*
Al in extase danst de stoet
met slaande trom en luid gerinkel
blootvoets Dionysus’ tempel in;
de god die er vandaag toe doet,
kijkt toe, beschouwt de zin
van eigen tempel en haar winkel.
Hij gaat eerst in het dansen op
en luistert of de tamboerijnen
dronken worden van de slaande trom;
elk hoofd wordt door de wijn een kop,
de rechte rug trekt krom,
zo is hij goed voor al de zijnen.
Dan trekt hij bij het meisje in
om ’t eigen beeldje te aanschouwen,
dat zij zedig aanbiedt als te koop;
hij gunt zichzelf en haar gewin
in plaats van wijn zijn stroop:
‘Jij bent een meid… om van te houwen.’
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘De weg naar de tempel’
november 7, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
De stammen staan nog overeind,
zoals het in Pompeji hoort,
en hogerop pilaren;
geen geraas dat door de stilte boort,
de zee is nog omlijnd.
Het marmer laat de aders zien,
maar ’t bloed stroomt eigenaardig voort,
herkenbaar aan gebaren;
stilstand is nog niet zoals het hoort,
bedreigend bovendien.
Hij zit te wachten op een sein,
dat slaafs hem in beweging brengt
om ’t zonlicht te bedaren
met de parasol die schaduw schenkt,
bescherming moet er zijn.
Men houdt de welstand overeind
en zit niet over neergang in,
geen denken aan gevaren,
want Pompeji leeft nog met gewin,
de bank is vast omlijnd.
* Lourens Alma-Tadema
Schilderij ‘Een exedra’