januari 16, 2024
van Joaquin Sorolla*
Geen probleem, zij liggen naakt
en op hun rug, maar niet om iets
voor wie ook te verbergen,
nog onschuldig zijn ze voor de blik
die bij toeval op hun lichaam rust,
zij worden niet geraakt.
Dravend gingen zij erin,
geraakt door elke hoge golf,
maar zonder te beroeren
schuldgevoel noch seksuele drift,
door de branding werden zij gekust
van kleine teen tot kin.
Hij is ’t drietal gepasseerd
en eveneens ’t onschuldig naakt
bewegen, zo ook liggen,
voelt het vissen doorgaans als zijn plicht,
ook het lichaam voor een deel als lust,
hij heeft al veel geleerd.
* Joaquin Sorolla (1863-1929)
Schilderij ‘Kinderen op het strand’
Schilderij ‘Visserman in Valencia’
januari 9, 2024
van Józef Brandt*
De keer begon al in hun hoofd
na jaren van verkeren
in een ver en vreemd gebied,
dat bood hun tijdelijk asiel,
maar verder werd hun niets beloofd.
Hun hoofd is bij hun eigen land,
waaruit zij zijn verdreven
door de strijd om meer gebied,
waar stond hun huis en is hun ziel,
verbroken werd die hechte band.
Gedachten spoeden zich vooruit
terwijl zij huiswaarts keren
met geen zicht nog op ’t gebied
dat men scherp in verbeelding ziet
en hoort dat daar de kerkklok luidt.
Wanneer verbeelding het niet haalt
bij beelden die voor ogen
komen, dan verliest verdriet
het van het beeld dat men ook ziet:
hun grond die van de keer verhaalt.
* Józef Brandt (1841-1915)
Schilderij ‘Terugkeer’