december 12, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Zij was de boekrol aan het lezen
met voor elk een goed bericht:
de liefde streelt de zinnen,
is op waar geluk gericht,
van buiten en van binnen.
Er was geen toeval in het leven
dat zij aan het lezen was,
het sprak uit alle zinnen:
rood als rozen, groen als gras…
hoe zij elkaar beminnen.
Verrukt was zij en diep getroffen,
maar toch was het wel verwacht:
vanwege al die zinnen
waren rozen al gebracht…
hij kon haar grond ontginnen.
Zij staat en had haar horen lezen,
onbewogen was ’t gezicht
geweest, verkild van binnen
is haar blik op hem gericht,
zij blijft lang buiten zinnen.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Een liefdesbericht’
december 5, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
van Jacobus van Looy**
Hij heeft geen last van een gebrek,
getuige zijn beweging,
geen gebrek aan liefde ook;
zijn moeder strekt haar slanke nek,
geen handje houdt haar tegen.
Geboren is hij om te staan
temidden van de goden,
die voor hem plaveien ’t pad
om triomfantelijk te gaan
van ’t strijdperk met zijn doden.
Helaas heeft hij het niet gered,
geofferd met de zegen
van de Schepper die het rook;
zijn moeder heeft niets aan ’t gebed,
geen hand houdt tranen tegen.
Geboren was hij om te gaan
als herder met zijn schapen,
waarvoor hij de voorkeur had,
de keuze liet hem niet bestaan…
hij was voor niets geschapen.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Een aards paradijs’
** Jacobus van Looy (1855-1930)
Schilderij ‘Eva en Abel’