januari 9, 2018
van Lourens Alma-Tadema*
Met fluitspel wordt zij begeleid,
Egyptes schone koningin,
al wiegend op een kalme zee,
zij was in ’t leven voor die tijd
op woeste baren voortgezweept
met mannen meer dan twee.
Nu komt voor haar en schip langszij
met hoger nog in waardigheid
Antonius, verrezen uit
zijn zetel, stomverbaasd is hij,
door schoonheid nu al opgezweept…
een vrouwelijke buit.
De winter duurt hem niet te lang,
haar warmte kruipt hem door de huid,
Cleopatra gaat erin mee;
geen sprake nog van zwaard en slang,
de liefde heeft hen opgezweept…
het najaar geeft er twee.
Het machtsbeginsel leidt tot strijd,
die tot het einde wordt gevoerd,
het liefdespaar is weer op zee,
waar baren treuren nog altijd;
door zwaard en slang hoog opgezweept,
herdenken zij die twee.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘De ontmoeting van Antonius en Cleopatra’
januari 2, 2018
van Lourens Alma-Tadema*
van onbekend**
Hij leeft nog, heeft de Jood verslagen,
die niet buigen wou voor ’t godenbeeld
en opstond tegen ’t keizerlijk gezag,
geen dag zal voor de stad meer dagen.
Geen steen is in de muur gebleven,
van zijn tempel maakt geen Jood gewag,
omdat hij als een offer is gekeeld…
wie overwon, is blijven leven.
Daar schrijdt hij statig langs de treden;
nu de priester ’t offer heeft gebracht,
verwacht het volk zijn overwinningstocht,
geen denken aan dat is geleden.
Want kijk, daar gaan de tempelschatten,
blinkend goud, dus leed is ver gezocht,
vandaag wordt aan het winstvertoon gedacht,
het goud is zonder rode spatten.
Hij leeft niet meer, maar sla de ogen
naar de boog, ver na zijn dood in beeld
gebracht, verbeeld wordt nogmaals zijn triomf
om hem als halfgod te verhogen.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘De triomf van Titus’
** Triomfboog voor Titus