januari 23, 2018
van Lourens Alma-Tadema*
Zij moet nu gaan,
maar is te klein
om alles te doorgronden,
zij moet ook staan
om lief te zijn
voor ma en nog meer monden.
Pa zwemt nu nog
en vindt het fijn
om spattend te bewegen,
maar zij heeft toch
om lief te zijn
een kus van hem gekregen.
Zij moet nu mee,
maar weet nog niet
hoe alles zal verlopen,
zij zegt niet nee,
heeft wel verdriet,
maar houdt haar ogen open.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Een kus’
januari 16, 2018
van Lourens Alma-Tadema*
De zitplaats is van glimmend marmer,
maar is voor het zitten nogal hard
en hangen is al niet veel beter,
toch neemt elk zijn welverdiende part.
Wie minder neemt, wordt al vlug armer,
staat voor iedereen altijd te kijk,
de smalle stegen zijn veel heter
dan de brede bank voor wie is rijk.
Laat blikken nu gerust maar zwerven
zonder dat de een de ander ziet,
voor ieder kan het niet veel minder
dan de hemel in een ver verschiet.
Wie niet zichzelf ziet, zal bederven
’t glimmend marmer van zijn eigenheid…
zorg dat de ander heeft geen hinder
van de rug die voor het mijden pleit.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Onder een blauwe Ionische hemel’