november 7, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
De stammen staan nog overeind,
zoals het in Pompeji hoort,
en hogerop pilaren;
geen geraas dat door de stilte boort,
de zee is nog omlijnd.
Het marmer laat de aders zien,
maar ’t bloed stroomt eigenaardig voort,
herkenbaar aan gebaren;
stilstand is nog niet zoals het hoort,
bedreigend bovendien.
Hij zit te wachten op een sein,
dat slaafs hem in beweging brengt
om ’t zonlicht te bedaren
met de parasol die schaduw schenkt,
bescherming moet er zijn.
Men houdt de welstand overeind
en zit niet over neergang in,
geen denken aan gevaren,
want Pompeji leeft nog met gewin,
de bank is vast omlijnd.
* Lourens Alma-Tadema
Schilderij ‘Een exedra’
oktober 31, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Pompeji kan weer dronken worden,
want de oogst was als voorheen,
met ranken naar de grond gebogen,
zwaar van trossen, maar dat niet alleen:
geen druif die voor de pluk verdorde.
De wijnkoopman staat diep gebogen,
vol van wat de oogst hem bracht
en schenkend in de open oren,
na de dronk wordt het gehoor geacht
gevuld te zijn en niet bedrogen.
Dan barst het feest van Bacchus open,
vurig met de vlam voorop,
de muzikanten in processie,
blazend met een opgezette krop,
waardoor de wijn al gauw zal lopen.
Pompeji kan weer dronken worden,
want nog voller is het feest
met schorre kelen, bolle ogen,
alles in de trant van Bacchus’ geest…
van de processie naar een horde.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘De wijnwinkel’
Schilderij ‘Het wijnfeest’