januari 2, 2018
van Lourens Alma-Tadema*
van onbekend**
Hij leeft nog, heeft de Jood verslagen,
die niet buigen wou voor ’t godenbeeld
en opstond tegen ’t keizerlijk gezag,
geen dag zal voor de stad meer dagen.
Geen steen is in de muur gebleven,
van zijn tempel maakt geen Jood gewag,
omdat hij als een offer is gekeeld…
wie overwon, is blijven leven.
Daar schrijdt hij statig langs de treden;
nu de priester ’t offer heeft gebracht,
verwacht het volk zijn overwinningstocht,
geen denken aan dat is geleden.
Want kijk, daar gaan de tempelschatten,
blinkend goud, dus leed is ver gezocht,
vandaag wordt aan het winstvertoon gedacht,
het goud is zonder rode spatten.
Hij leeft niet meer, maar sla de ogen
naar de boog, ver na zijn dood in beeld
gebracht, verbeeld wordt nogmaals zijn triomf
om hem als halfgod te verhogen.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘De triomf van Titus’
** Triomfboog voor Titus
december 26, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Haar verwachting was nog hoger
dan het venster met het zicht
op gras en boom,
de tuin spreekt aan als lofgedicht:
zij figureert als in een droom.
Haar boeket wordt langzaam droger,
staat al langer in het licht
dan zij daar zit,
de ogen op een vergezicht,
de blauwe doek op zuiver wit.
Zijn bewondering is ijdel:
voor zichzelf, hij is narcist,
maar ziet ook haar
als iemand die hij toch wel mist,
het is voor hem een roze gebaar.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘IJdele hofmakerij’