mei 8, 2018
van Son Chin-chi’ol*
Hij heeft het warm ondanks de vorst
en sneeuw die op zijn laarzen zit
getuige ’t lachende gezicht,
hij heeft net nog gezegd: ‘Ik ga
ervoor, mijn vlieger is sneeuwwit,
hoog leve Noord-Korea!’
Hij heeft de klos vast in zijn hand
en laat zijn witte tanden zien,
nu nog op spel en sport gericht,
hij roept het lachend uit: ‘Ik sta
nu nog en tel al vast tot tien
voor ’t nieuwe land Korea!’
Hij laat zijn vlieger nog niet los,
die is veel meer dan enkel ding,
zo tegen ’t blauw een stralend licht
met vlag en al, want volgens pa
gaat alles om hereniging
van Noord- en Zuid-Korea.
* Son Chin-chi’ol (2002)
Schilderij ‘Herenigingsvlieger’
uit de collectie van Ronald de Groen
mei 1, 2018
van Lourens Alma-Tadema*
Een dubbel uitzicht laat zich gelden,
schenkt de dames een licht hoofd:
de diepte toont al het theatervolk
en zij zien uit naar wat hun is beloofd
door heren die de hoogte melden.
De hoogte met de beste plaatsen,
over heel het strijdperk zicht
op dieren in een bloederig gevecht;
hun hoofd is nu al op de dood gericht…
waar blijven ze… liefst niet als laatsten.
Daarna, aldus de hoge heren,
gaan gevangenen in ’t perk
de strijd aan met een leeuw of olifant;
hun hoofd is nu al bij de zwakke, sterk
zijn wilde dieren, niet te weren.
Wat vreemd dat zij nu nog niet komen,
want de gladiator is
in aantocht, van de dag het hoogtepunt;
hun hoofd houdt rekening met het gemis…
de hoogte komt terug in dromen.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Het Colosseum’