juli 24, 2018
van Koezma Sergeevitsj Petrov-Vodkin*
De nacht is door het raam gekropen,
heeft hun drieën verontrust,
van slapen is het niet gekomen,
’t zoontje was door hen nog wel gekust.
De stad was onlangs ingenomen
door de sovjets, ’t ideaal
van iedereen het zijne, hopen
op: stel aan de adel perk en paal.
Hun adeldom straalt uit het werken
voor het dagelijkse maal
om ’t lichaam overeind te houden,
’t dochtertje is als een nachtegaal.
De muren, waarop zij vertrouwden,
zijn nu kwetsbaar door de druk
van ’t leger, al van ver te merken,
Joedenitsj** schiet menig woning stuk.
De nacht is door het raam gekropen,
waart nu rond, bedreigt hun rust,
zij hebben het besluit genomen:
waken, maar hun wil is uitgeblust.
* Koezma Sergeevitsj Petrov-Vodkin (1878-1939)
Schilderij ‘Angst’
** Generaal van het leger dat Leningrad belegert (1919)
juli 17, 2018
van Ivan Georgievitsj Drozdov*
De natie was in goede staat
met uitgestrekte wouden,
schenkers van het harde hout,
geveld, bewerkt, vervoerd door handen
die blindelings de staat vertrouwden.
Zij hadden bij de arbeid baat
vanwege lege magen
thuis, die vroegen als vanouds
om stof die voor het werk kon branden,
maar niet het hout, dat lag in lagen.
Het hout was op de juiste maat
gebracht, zoals de mensen;
met het ideaal vertrouwd,
verbond elk zich met hart en handen…
de staat kon zich niets beters wensen.
* Ivan Georgievitsj Drozdov (1880-1939)
Schilderij ‘De haven van Leningrad’