juli 3, 2018
van Ivan Semenovitsj Koelikov*
Het zal je zeker niet verbazen
dat hier nu een sportvrouw zit,
hoewel het tegen mijn gewoonte is
om urenlang te zitten,
in beweging ligt me goed…
’t bestaan is anders dan zwart-wit.
De toekomst neemt me niet te grazen,
daarvoor draag ik ook het rood,
het teken van de ware communist
om voorwaarts te bewegen,
stromen laten wij het bloed…
de bal ligt stevig op mijn schoot.
Ik wil me niet tot sport beperken,
werk ook voor de Komsomol,
omdat de jeugd voor ’t land de toekomst is;
de staat ziet ons wel zitten,
in beweging doet het goed…
’k beleef met sport de meeste lol.
* Ivan Semenovitsj Koelikov (1875-1941)
Schilderij ‘De sportvrouw’
juni 26, 2018
van Pavel Nikolaevitsj Filonov*
Hij was maar klein voor zijn gevoel
en opgedeeld in kleinigheden,
waarvan de grootste was de kolchoz:
boer in een totaalsysteem,
dus was hij niet tevreden.
Hij had totaal geen eigen doel,
maar werd geleid door ’t hoge streven
van kwantiteit tot in de kosmos:
astronaut in een systeem,
luchtledigheid als leven.
Hij snakte naar een vol bestaan
van vrijheid met een eigen leger
van dieren tussen loof- en naaldbos:
lucht voor hem op ’t boerenheem,
’t gevoel van diep integer.
* Pavel Nikolaevitsj Filonov (1883-1941)
Schilderij ‘Kolchozenboer’