oktober 16, 2018
van Fritz von Uhde*
Hij mocht de trap niet nemen,
die voor wijze heren was
om hogerop te komen,
zoals het in de boeken stond,
de een sprak zacht, de ander las.
Het was niet vanzelfsprekend
dat hij zomaar bij hen kwam,
een kind moest eerder schromen
voor de stilte op hun grond,
die heilig was, oud was hun stam.
Toch speelde hij ook buiten
met de bal voor zijn sandaal,
eerst schoppen, daarna koppen,
had een keer een grote mond
en ging met maten aan de haal.
Hij kwam niet zomaar binnen,
want het luisterde heel nauw,
dus moest hij zachtjes kloppen
voor ’t gehoor dat hij daar vond,
het was toch wel een hoog gebouw.
Toch werd er goed geluisterd,
eerst naar woorden van de straat,
sandaalspel, toen zijn dromen,
die hij aan de straat verbond,
zoals het met een jongen gaat.
* Fritz von Uhde (1848-1911)
Schilderij ‘Jezus in de tempel’
oktober 9, 2018
van Fritz von Uhde*
Het was een mooie zomerdag,
die ’t zonlicht kleurde geel en groen
en zinderde van hoop,
zoals zij hem het liefste zag,
het was vandaag als toen.
Het water stond hoog in de sloot,
de gieters konden er wel bij,
het was vandaag haar loop,
niet slechts omdat zij sierlijk goot,
want met de hark liep hij.
De sloot was breder dan zij dacht,
hij had niet veel te koop.
Het water drupte in haar hand,
terwijl zij nog het liefste zag
dat hij meteen verzoop,
zij was door woede overmand,
omdat het aan hem lag.
* Fritz von Uhde (1848-1911)
Schilderij ‘In de morgen’
Schilderij ‘Verlaten’