november 20, 2018
van onbekend*
Het is nu eenmaal de rivier
die scheiding tussen volken bracht
die vroeger nauw verbonden waren
door verwantschap, dag en nacht
liet bloed gevoelens stromen.
Het is de demarcatietekst
die melding maakt van het verbod
en impliciet van veel gevaren
voor wie tart het levenslot…
zij zal niet verder komen.
Het levenslot is het geluk
te wonen in het noorderland
van vele hoogten, volle aren,
brieven voor de overkant
bestaan slechts in haar dromen.
Een bode blijft trouw op haar post,
al is zij elke dag mobiel;
soms stapt zij af voor even staren
over de rivier, haar ziel
laat zich door ’t bloed meestromen.
* Geen titel
november 13, 2018
van Fritz von Uhde*
De hemel wilde hen graag zien,
het liefst in ’t wit als zomerwolken,
met boeketjes bovendien,
want laat de meisjes tot mij komen.
De jongens hadden minder zin
om ’t heil met bloemen te vertolken,
lieten zich er niet mee in,
boeketjes waren voor de slomen.
De vaandels spraken hen wel aan,
omdat het hard begon te waaien;
bleef een drager even staan,
dan kon het doek op hen toe komen.
Maar wat er kwam, sloeg plotsklaps neer,
verweekte spoedig al het fraaie,
geen boeketje had het meer,
het hemelwater bleef maar stromen.
Geen meisje kon de hemel zien
vanwege alle pijpenstelen,
natte haren bovendien…
hij kwam misschien wel in hun dromen.
* Fritz von Uhde (1848-1911)
Schilderij ‘Kinderprocessie in de regen’