december 18, 2018
van Fritz von Uhde*
Het is haar werk: eraf die schil,
zo maakt ze alle dertien bloot,
terwijl de kauw het laat bij kijken;
is zij klaar, dan vliegt hij weg,
wat zij ook wel eens wil.
Haar droom begon zo mooi: vannacht
kreeg zij twee vleugels in haar schoot
in plaats van al die vieze schillen,
’t kauwtje raakte aan de leg,
wat dertien piepers bracht.
Toen raakte zij van streek: van schoot
naar schouders, maar toch vleugellam
zat zij wel dertien uur te willen,
maar zij had voortdurend pech:
de kauw bracht piepers groot.
* Fritz von Uhde (1848-1911)
Schilderij ‘Meisje dat aardappels schilt’
Schilderij ‘Meisje op de trap’
december 11, 2018
van Fritz von Uhde*
Een roffel klinkt al over ’t veld
voordat de laarzen stampen
in een militaire pas;
wie oefent, maakt zich al vast klaar…
de oorlog wordt op tijd gemeld.
Wie vroeg de roffel heeft gehoord,
als kind op blote voeten,
wordt al voorbereid op strijd,
geen trom spreekt nu nog van gevaar,
’t geroffel voert het hoogste woord.
De voorsten staan al in de rij,
gereed om te marcheren,
geven acht op voorwaarts mars;
het hart vormt met de trom een paar,
’t geroffel brengt de strijd nabij.
En kijk nu eens, de vlugge stap
van voeten die vroeg dragen
’t kinderhart dat ook al slaat
op maatslag van wat geldt als waar:
soldaten geven klap op klap.
* Fritz von Uhde (1848-1911)
Schilderij ‘Beierse trommelaars’