mei 14, 2019
van Odilon Redon*
Als gnoom bewoonde hij de aarde
met het lichaam vaak erin,
zijn geest wou liever zweven
tegen eigen zwaarte in
om grenzenloos te leven.
Toen liet hij hoofd en lichaam scheiden
met het oog op licht gewicht
om klimmend los te komen,
maar het tweede oog zat dicht,
wat hoort bij deze gnomen.
Dus richtte hij zich tot de hemel,
vroeg om ’t hoofd een aureool,
die als ballon kon stijgen,
zwevend werd hij het idool
van gnomen met nog lijven.
Geen grens zou hem nog tegenhouden,
als een aardse engel kon
hij niet meer zelf beslissen…
was hij gnoom of een ballon?
Hij hoorde plotsklaps sissen.
* Odilon Redon (1840-1916)
Schilderij ‘Een gnoom’
mei 7, 2019
van Odilon Redon*
Johannes had zijn ogen dicht
toen ’t hoofd van ’t lichaam scheidde
op verzoek van schoonheid Salomé,
’t is duidelijk niet zijn gezicht.
Geen bloed loopt uit de hoge schaal,
geen sprake van kort lijden
van het lichaam, maar wat zegt de geest?
Perseus denkt over zijn verhaal.
Als halfgod heeft hij lang gedacht
hoe hij het hoofd zou halen
van Medusa, als Gorgo een beest,
hij heeft het er goed afgebracht.
Denkbeeldig leeft hij als haar voort,
al is het maar eenmalig,
want zijn hoofd op schaal neemt hij niet mee:
de hele halfgod na de moord.
* Odilon Redon (1840-1916)
Schilderij ‘Hoofd van Perseus’