juli 23, 2019
van Caspar David Friedrich*
De mast steekt door de horizon,
maar komt er amper bovenuit,
een teken van verval
zo tussen horizon- en verticaal,
alleen de zee geeft nog geluid.
Drie uur geleden zonk de zon
in zee, erboven steeg de maan,
een teken van ’t heelal;
het wolkendek verscheen diagonaal
en liet de maan voor joker staan.
Voorbij de nacht verschijnt de zon,
reikhalzend kijkt hij ernaar uit
hoe kleurrijk ’t wezen zal;
het kruis vertelt ’t drie-urig nachtverhaal,
geen joker die dit teken stuit.
* Caspar David Friedrich (1774-1840)
Schilderij ‘Noordzee in maanlicht’
Schilderij ‘Morgen in het Reuzengebergte’
juli 16, 2019
van Caspar David Friedrich*
Er is geen spar die hoger reikt
dan Christus met een gouden huid
aan ’t kruis, vast als een rots;
geen crimineel die hem bereikt,
te hoog is hij als buit.
De kunstenaar kan er goed bij,
hij ziet de rode avondlucht,
’t bloed van de zoon van God,
de hemel vangt het uit zijn zij,
de schilder slaakt een zucht.
De laatste stralen van de dag
verbreden nog het Christusbeeld
van dit is nu zijn lot;
terwijl de passie klinkt, slaat Bach
de maat, geen noot verveelt.
Zo trekt de kunst hier dubbel op,
de sparren zijn daarmee verguld,
vergoeding voor ’t complot,
dan stijgt de passie naar de top
en is het doek gevuld.
* Caspar David Friedrich (1774-1840)
Schilderij ‘Het kruis in de bergen’