december 3, 2019
van Vincent van Gogh*
Laag staan zij in het vlakke veld,
de onderkomens met de schuren,
toch nog hoger dan de horizon,
zo is het met dit volk gesteld.
Het hoofd komt tegen het plafond,
dus moet men voor de balken bukken;
lang en laag, ze zijn niet op elkaar
gesteld… een rok is geen japon.
Laag staan zij op het vlakke veld
in lange rokken boven kluiten,
toch nog hoger dan de horizon,
geen vrouw die alle scheppen telt.
Gebogen als het dak de rug,
het evenbeeld van ’t onderkomen;
spittend zijn zij op elkaar gesteld,
gaan samen na het werk terug.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Schuren in Hoogeveen’
Schilderij ‘Spittende boerenvrouwen’
november 26, 2019
van Vincent van Gogh*
Juist was ze aangesproken,
wel op afstand, zonder meer,
door iemend met papier en potlood,
’t kwam op haar staande houding neer.
Ze had de herfst geroken
van de bomen, nog niet kaal,
en wilde bonte kleuren rapen,
geschikt voor meer dan één verhaal.
Zelf was ze schilderachtig,
’t waren woorden van mijnheer,
die schetste onder dubbel zwijgen,
’t kwam op voortdurend stilstaan neer.
Opnieuw werd er gesproken,
weer op afstand, met gebaar:
‘Bedankt!’ Ze ging weer kleuren rapen,
zijn potlood wees niet op gevaar.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Meisje staande onder bomen’