december 10, 2019
van Vincent van Gogh*
Nog dieper zijn zij in het zwart
dan op de dag des Heren
als dominee voor ’t leven preekt
en uitdeelt, ieder krijgt zijn part.
Op deze dag, zo door de week,
moest de gemeente leren
dat leven uitloopt op de dood,
wat door het eind van buurman bleek.
De bomen staan nog in het blad,
de laatsten, die zacht ruisen
dat buurmans dood een voorbeeld is:
elk eindigt in het zwarte gat.
De toren mist zijn scherpte al,
omringd door houten kruisen,
vertellend een herinnering
aan het bestaan met top en dal.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Kerkje van Nuenen’
Schilderij ‘De toren op het kerkhof van Nuenen’
december 3, 2019
van Vincent van Gogh*
Laag staan zij in het vlakke veld,
de onderkomens met de schuren,
toch nog hoger dan de horizon,
zo is het met dit volk gesteld.
Het hoofd komt tegen het plafond,
dus moet men voor de balken bukken;
lang en laag, ze zijn niet op elkaar
gesteld… een rok is geen japon.
Laag staan zij op het vlakke veld
in lange rokken boven kluiten,
toch nog hoger dan de horizon,
geen vrouw die alle scheppen telt.
Gebogen als het dak de rug,
het evenbeeld van ’t onderkomen;
spittend zijn zij op elkaar gesteld,
gaan samen na het werk terug.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Schuren in Hoogeveen’
Schilderij ‘Spittende boerenvrouwen’