mei 4, 2020
van Vincent van Gogh*
Waarom zou ik binnengaan
als buiten mij ook warmte geeft,
die van absint en sterren,
licht laat zien dat elk beleeft
een ander dan het thuisbestaan.
Buiten zit ik nog alleen,
beleef de avond tot de nacht
in ’t licht van lamp en sterren;
thuis had ik geen mens verwacht,
dus hier misschien, al was ’t maar één.
Binnenin mij brandt nog licht
met zoveel stoelen om me heen
die op een zitvlak hopen;
dubbelhoop is meer dan één
verwachting… op geen mens gericht.
Dus drink ik nu dubbelop,
want zoet smaakt mij het glas absint,
ik drink op alle sterren,
stralend met verschil in tint,
dus ik ben ik, Vincent ten top!
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Caféterras bij avond’
april 28, 2020
van Vincent van Gogh*
Als de slaap niet komen wil,
lig ik met dichte ogen
te staren naar driedubbel licht
en hoor het stoten van de keu…
’t is om me heen doodstil.
Daarom stap ik uit mijn bed,
waarom zou ik niet mogen
beginnen aan een dubbel zicht
op wat de nacht mij brengen zal?
De keu is nu aan zet.
Staren doe ik nu niet meer,
heb scherp de keu voor ogen
en overwogen en gericht
stoot ik dan toe, ben ’t nog niet beu,
’t geklik klinkt keer op keer.
Als de slaap het van mij wint,
buig ik mijn hoofd, gebogen
begin ik in driedubbel licht
te dromen van de rode bal,
mijn nachtelijke vrind.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Interieur van een café bij nacht’