april 16, 2024
van Winslow Homer *
Al jaren uit hun schelp gekropen,
zijn zij vissers in de dop,
met zand nog onder beide voeten,
geven zij hun droom niet op.
Zij kunnen mijlen ver al lopen,
als het moet met emmers vol,
geen blaar krijgt grip op jongensvoeten,
dromend spelen zij hun rol.
Wie droomt, mag nu ook al verkopen,
reken maar dat hij goed telt,
hij heeft de handel wel in handen,
beide zijn op geld gesteld.
Het zeiljacht willen zij niet kopen,
lopen er zo aan voorbij,
zij krijgen vaders boot in handen,
want nu al verdienen zij.
* Winslow Homer (1836-1910)
Schilderij ‘Een emmer mossels’
april 9, 2024
van Thomas Harold Beament*
Zij waren met de zee bevriend,
de vriend die zorgde voor hun maal,
dat dankbaar aangenomen werd,
ze zongen met de golven mee:
‘Wij eren onze god de zee!’
Verdrongen werd het vijandsbeeld
van woede bij een zware storm
als boete voor wat was misdaan
of nagelaten… ja of nee,
toch eerden zij hun god de zee.
Zij gingen hand in hand op pad
nadat verzameld was de moed
om god te vragen waar hij bleef
die voer naar zee, ook voor hen twee,
zij eerden nog altijd de zee.
Maar toen de golven spuwden schuim,
geen antwoord gaven op hun vraag,
verscheen het valse vijandsbeeld,
het was de kwestie ja of nee,
het beeld bleef van de wrede zee.
* Thomas Harold Beament (1898-1985)
Schilderij ‘Moedig zeewaarts’