januari 28, 2020
van Vincent van Gogh*
De bomen vangen ’t meeste licht
om hogerop te komen,
laten toch een restje door,
het lage krijgt ook een gezicht.
De harmonie komt aan het licht,
al strijden alle sterken
om in het leven voor te gaan,
volkomen op zichzelf gericht.
Maar tussen alle stammen door
ziet men de verte lichten,
die geen last van kruinen heeft,
het koren speelt voor koor.
Reikt na de oogst het volle licht
tot op de grond, dan komen
uit de wortels stengels op,
maar ’t veld behoudt het ruime zicht.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Het bos’
Schilderij ‘Aan de rand van het korenveld’
januari 21, 2020
van Vincent van Gogh*
Ik keek de wereld kritisch aan,
kreeg af en toe de rook voor ogen,
die ikzelf naar boven blies.
Het was Parijs in wazig licht,
de stad die had geen mededogen
met een schilder in de mist.
Toch was het niet van lange duur,
voor het gevoel slechts ogenblikken,
daarna had ik weer ruim zicht.
Montmartre gaf de kleuren aan,
’t ging zonder wegen, zonder wikken,
want de rook ging op in vuur.
Ik keek en zonder kritisch oog
kon ik op ’t eigen uitzicht bogen,
had zo voor Parijs beslist.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Zelfportret’
Schilderij ‘Gezicht op Montmartre’