juli 14, 2020
van Carel Willink*
Verweerd zijn de pilaren,
aangevreten door de tijd,
toch staan ze met een rechte rug,
veel godenbeelden al doorstaan,
aanbeden door de scharen.
Hoe Simon het zag zitten,
voor ’t gevoel een eeuwigheid,
omdat de tijd gaat vliegensvlug
voor mensen die flexibel gaan
door ’t leven, veel bezitten.
Hoe het begon te branden
als een teken van de tijd,
geen sprake van een weg terug;
vanwege ’t menselijk bestaan
lag het geheel voorhanden.
Dat Simon het zag komen
ver voor ieder op zijn tijd,
vertrouwend op een vaste brug,
was als het kraaien van de haan
die voorkwam in hun dromen.
* Carel Willink (1900-1983)
Schilderij ‘Simon-de-Pilaarheilige’
juli 7, 2020
van Vincent van Gogh*
Het golft, ’t is niet om aan te zien
en daarom kijk ik recht vooruit,
toch heb ik niets voor ogen
om naar uit te kijken,
’t is de nietigheid waarop ik stuit.
Is dit de prijs die ik verdien,
het doek met een verschrikt gezicht,
dat spreekt uit felle ogen?
Niet te vergelijken
met hetgeen ik eerder heb verricht.
Ik richtte mij toen op een doek
dat spiegelde een kalm gemoed,
want ik had iets voor ogen
wat mij aan zou reiken
inspiratie, die het stralen doet.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Zelfportret’
Schilderij ‘Zelfportret uit begin 1888’
