september 1, 2020
van Anton Mauve*
Zijn kleur is als de lucht,
weerspiegeld in het water,
parallel aan ’t modderpad,
dat naar de einder leidt,
zijn eindpunt haalt hij later.
Hij sjokt eerst heen, dan weer
terug, zijn taak is slepen
met de jager op zijn rug,
onwetend hoe hij lijdt
vanwege al die schepen.
Zijn zwarte maat loopt op
het gras en heeft geen jager
op zijn rug, wordt dus niet nat
van plas of zweet, maar slijt
zijn dagen tot de slager…
… hem bevrijdt… het zit erop.
* Anton Mauve (1838-1888)
Schilderij ‘Het trekpad’
augustus 18, 2020
van Vincent van Gogh*
Ik ging naar ’t zuiden om het licht te zien,
de kleuren overgoten door de zon,
ook om het donker te verdrijven
uit mijzelf, een diepe grot,
en om te werken bovendien.
Ik werkte als bezeten op het doek
met lichte kleuren tot ik niet meer kon,
zodat men mij als gek inlijven
kon, diep treurig was mijn lot,
geschikt voor hier en daar een vloek.
Mijn geest ging naar het noorden om te zien
wat ik verlaten had voor zuiver licht,
dat in mijzelf niet is gebleven,
daarom zag ik donkergroen,
de kleur van hoop die ik verdien.
Diep treurig schilder ik het oude boek
vol met herinneringen, ’t gaat niet dicht
voordat ik alles opgeschreven
heb: mijn laten en mijn doen…
’t verloren paradijs is zoek.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Herinnering aan het noorden’