oktober 13, 2020
van Vincent van Gogh*
Hoeveel wegen ik heb afgelegd,
ik zou het echt niet weten,
in mijn ogen zijn het veel,
ik zag het vaak niet zitten,
ben de meeste dus vergeten.
’t Overkomt me wat een ander zegt,
een oordeel over wegen,
dat een greep doet naar mijn keel:
wat zou mij doen bewegen
anders dan verlaten stegen?
In beweging naar het tarweveld
zag ik wel honderd raven,
in mijn ogen veel te veel;
ik werd gewaar drie wegen…
waar zou ik mijn lot begraven?
Links of rechts, alleen het midden telt
de meeste, dus bewogen
loop ik tussen groen en geel
naar ’t landschap zonder einder
met de zwarte vlucht voor ogen.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Tarweveld met vliegende raven’
oktober 6, 2020
van Vincent van Gogh*
Ik was gewend aan blauwe luchten,
waar de zon het voor het zeggen had,
zodat ik baadde in het licht,
dat op de meeste doeken kwam,
dus gaf het leven dubbel zicht,
maar toch…
… verloor ik uitzicht in het zuiden,
in die hemel heb ik dat gehad
wat bleek de hel, voor mij gesticht.
Ik ben gekomen naar het noorden,
waar de zon zijn macht met wolken deelt,
zodat het licht mij minder zegt,
wat uit de meeste doeken spreekt,
dit leven geeft een ander beeld,
en toch…
… verlies ik uitzicht op het noorden
door het onweer dat mijn onrust deelt,
ik heb mij aan die knal gehecht.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Landschap met onweershemel’
