Hoe koe de mem dit oars begripe
as de straf foar ’t eigen kwea,
dat boppekaam troch de profeet;
no wiene man en soantsje dea,
sy moast troch ’t libben sûnder stipe.

De godsman droech de soan nei boppen
tusken mem en himel yn
en rôp de Hear ferwitend oan;
syn siken waarden as de wyn,
de geast hat wer ta libben roppen.

Elia kaam mei ’t jonkje ûnder,
joech it libben oan de mem,
fan wa’t de hertslach flugger gie
en folle wisser klonk har stim:
‘As godsman diene jo in wûnder.’

* Achttjinde-ieuske Bulgaarske ikoan
Ofbylding ‘Elia makket libben’