Tsjinje yn de nacht

fan Rembrandt*

Fannacht moast ik betsjinje,
’t wie foar my de earste kear
dat ik de Rie te drinken brocht
sa middenyn de nacht;
se kamen noch foar Peaske gear,
in preker waard al lang fertocht
en opbrocht troch de wacht.

It hat wol oeren duorre,
net it wurk, dat wie gau klear,
wy sieten rêstich om it fjoer
doe’t ik him sitten seach
en sei: ‘Do wiest ek by dy hear!’
Hy reagearre frjemd, oerstjoer,
ik hie him krekt op ’t each.

Noch twa kear waard er hifke:
‘Sûnder mis, do wiest derby!’
Mar hy ûntkende mei in flok:
‘Ik ken dy keardel net!’
Gjinien fan ús die it noch nij
dat hy fan alle lûden skrok…
hy is nei bûten set.

* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘De ferleagening fan Petrus’