Straf foar de hoer

fan ûnbekend*
Ezechiël

Wolno, do hoer Jeruzalem,
omdatst it oanlein hast mei goaden,
dêrom helje Ik dyn frijers
byinoar, sy komme oeral wei,
sels út ’e fierste oarde.

Tink net, do hoer Jeruzalem,
sy binne my genedich wurden,
want myn soannen ha ik harren
jûn, dus kom ik der wol goed foarwei…
sy skerpje al de swurden.

Untnommen wurde dy de klean,
sy litte dy yn ’t neaken lizze,
houwe dy dêrnei yn stikken,
hâlde rjochtdei oer dyn kromme wei…
neat hast dan noch te sizzen.

Sa komt dyn huorkerij in ein
oan, lykas oan myn gleone grime,
dy’t troch skerpe swurden kuolle
wurdt, dit is foar My de rjochte wei
dy’t fiert nei kleare kimen.

Yllustraasje ‘Ofgoaden’