Stille rou

fan ûnbekend*
Ezechiël

De Heare hat my witte litten
dat myn frou yn ien slach stjerre sil,
it wie earst net te leauwen,
mar ’k wit it no, ’t is nei Gods wil.

Ik mei gjin triennen rinne litte,
kleie sil ik ek net om myn frou,
hoewol’t ik it útskreauwe
wol: ‘As har man bin ik yn rou!’

De minsken wolle fan my witte
wêrom oft ik hjoed yn stilte klei,
se kinne it net leauwe
dat God my soks perfoarst ûntsei.

God sil it hillichdom ûntwije,
dat foar ’t folk is as in leave frou,
it mei fan rou net roppe,
al suchtsjend komt dit folk yn ’t nau.

Ik sil foar elk in teken wêze,
earst yn stilte, dan net langer stom
om alles út te lizzen,
mar dochs… myn frou krij ’k net werom.

* Yllustraasje ‘Ezechiël’